شناسایی سویهی شدید «کلاد ۱» آبله میمونی در فاضلاب آمریکا شناسایی سویهی شدید کلاد ۱ آبله میمونی در فاضلاب آمریکا زنگ خطری جدی برای سلامت عمومی به صدا درآورده است؛ چرا که این موضوع نشان میدهد ممکن است موارد ناشناخته یا گزارشنشدهی این بیماری در جامعه در حال گسترش باشد.
شناسایی سویهی شدید کلاد ۱ آبله میمونی در فاضلاب آمریکا زنگ خطری جدی برای سلامت عمومی به صدا درآورده است؛ چرا که این موضوع نشان میدهد ممکن است موارد ناشناخته یا گزارشنشدهی این بیماری در جامعه در حال گسترش باشد.
به گزارش انتخاب و به نقل از انلی مای هلث؛ این یافته در ۲۴ سپتامبر، در شهرستان پیرس در ایالت واشینگتن ثبت شد و بلافاصله نگرانی مقامات بهداشتی را برانگیخت.
آبله میمونی چیست؟
آبله میمونی که پیشتر بهنام «monkeypox» شناخته میشد، توسط ویروسی از خانوادهی آبله ایجاد میشود. این بیماری دو گروه ژنتیکی اصلی دارد: کلاد I و کلاد II. اهمیت کشف اخیر در این است که کلاد I (بهویژه زیرسویهی 1B) شدت بیماری، سرعت انتقال و میزان مرگومیر بالاتری نسبت به کلاد II دارد؛ همان کلادی که باعث همهگیری سال ۲۰۲۲ شد. بهطور تاریخی، کلاد I بیشتر در آفریقای مرکزی شایع بوده است.
افزایش پایش و نگرانیهای بهداشتی
پس از کشف این ویروس در فاضلاب، سازمانهای بهداشتی محلی و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) نظارت و پایش گستردهتری را در سراسر آمریکا آغاز کردهاند. هرچند تاکنون هیچ مورد بالینی از کلاد ۱ در منطقه گزارش نشده، دادههای فاضلاب یک هشدار اولیهی مهم به شمار میرود.
راههای انتقال کلاد ۱ آبله میمونی
ویروس عمدتاً از طریق تماس نزدیک و طولانیمدت با مایعات بدن، زخمها یا دانههای پوستی فرد آلوده منتقل میشود. این انتقال میتواند از راه تماس جنسی، تماس چهرهبهچهره یا لمس وسایلی مانند رختخواب و لباس آلوده صورت گیرد. همچنین احتمال انتقال از مادر باردار به جنین وجود دارد. کارشناسان هشدار میدهند که حیوانات خانگی مانند سگ و گربه نیز در صورت تماس با افراد بیمار میتوانند در معرض خطر باشند.
علائم و عوارض احتمالی کلاد ۱
علائم معمولاً ظرف ۲۱ روز پس از ابتلا بروز میکنند و اغلب با نشانههایی شبیه آنفلوآنزا آغاز میشوند، از جمله:
• تب و لرز
• تورم غدد لنفاوی
• سردرد
• خستگی و درد عضلانی
ویژگی اصلی بیماری، بروز راش پوستی مشخص است که به شکل تاول ظاهر میشود و در نهایت خشک و دلمه میبندد.
عوارض احتمالی کلاد ۱:
• در موارد شدید میتواند منجر به بیماریهای سیستمیک، نابینایی یا حتی مرگ شود.
• ضایعات تناسلی ممکن است درد شدید ایجاد کنند.
• زخمهای گلو میتوانند خوردن و آشامیدن را دشوار کنند.
• در موارد نادر، التهاب مغز (انسفالیت) یا تغییرات خلقی رخ میدهد.
تشخیص و درمان
تشخیص از طریق آزمایشهای تخصصی DNA ویروس انجام میشود. درمان قطعی برای آبله میمونی وجود ندارد، اما درمانهای حمایتی برای کاهش علائم به کار میرود. در برخی موارد، داروی ضدویروسی تکوویریمات (Tecovirimat) تجویز میشود.
جمعبندی
کارشناسان بهداشت عمومی تأکید میکنند که در حال حاضر خطر برای عموم مردم پایین است، اما شناسایی این ویروس در فاضلاب اهمیت هوشیاری و آگاهی عمومی را دوچندان میکند. رصد علائم و پیگیری گزارشهای معتبر بهداشتی، کلید پیشگیری از گسترش احتمالی این بیماری است.