قسمت هشتاد و دوم خاطرات میلسپو: روسها تلاش کردند کلیه هزینه نگهداری جاده های شمال را که در نتیجه رفت و آمد کامیونهای حامل اسلحه به شدت آسیب دیده بود به گردن دولت ایران بیندازند

قسمت هشتاد و دوم خاطرات میلسپو: روسها تلاش کردند کلیه هزینه نگهداری جاده های شمال را که در نتیجه رفت و آمد کامیونهای حامل اسلحه به شدت آسیب دیده بود به گردن دولت ایران بیندازند روسها تلاش کردند کلیه هزینه نگهداری جاده های شمال را که در نتیجه رفت و آمد کامیونهای حامل اسلحه به روسیه به شدت آسیب دیده بود به گردن دولت ایران بیندازند. اینگونه هزینه ها را در جنوب انگلیسیها می‌پرداختند. به تدریج که پایان جنگ نزدیک می شد و قاعدتا تحویل راه آهن را به دولت ایران نزدیکتر می ساخت، شورویها موافقتنامه ای در مورد اداره خط جلفا - تبریز به دولت ایران پیشنهاد کردند که اگر منعقد میشد همانند قرارداد شیلات یک طرفه و همانند موافقتنامه مهمات پیچیده بود. پس از آنکه من درباره این مسئله در هیئت وزیران بحث کردم، دولت ایران مذاکرات بیشتر با شورویها را به تعویق افکند.


سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب ماموریت آمریکایی‌ها در ایران اثر آرتور میلسپو ترجمۀ حسین ابوترابیان در سال ۱۳۵۶ است.

آرتور میلسپو متولد مارس ۱۸۸۳ در روستایی در میشیگان، حقوقدان و کارشناس مالی آمریکایی که در سالهای ۱۹۲۲-۱۹۲۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۵ برای اصلاح مالیه به استخدام دولت ایران درآمد. او دانش آموخته (دکترای) دانشگاه جانز هاپکینز و (کارشناسی ارشد) دانشگاه ایلینوی بود‌.

در مورد راه آهن، روابط اداری ما عمدتا با فرماندهی خلیج فارس بود. از جانب روسها ما فقط تقاضای پول برای ساختمانهای جدیدی که در درجه اول مورد نیاز جنگی متفقین بود دریافت میکردیم، هر چند ترتیبات متفاوت و بهتری در جنوب برقرار بود. همچنین روسها تلاش کردند کلیه هزینه نگهداری جاده های شمال را که در نتیجه رفت و آمد کامیونهای حامل اسلحه به روسیه به شدت آسیب دیده بود به گردن دولت ایران بیندازند. اینگونه هزینه ها را در جنوب انگلیسیها می‌پرداختند. به تدریج که پایان جنگ نزدیک می شد و قاعدتا تحویل راه آهن را به دولت ایران نزدیکتر می ساخت، شورویها موافقتنامه ای در مورد اداره خط جلفا - تبریز به دولت ایران پیشنهاد کردند که اگر منعقد میشد همانند قرارداد شیلات یک طرفه و همانند موافقتنامه مهمات پیچیده بود. پس از آنکه من درباره این مسئله در هیئت وزیران بحث کردم، دولت ایران مذاکرات بیشتر با شورویها را به تعویق افکند.

ایران سووترانس عملیات بازرگانی خود را در ١٩٤٤ بطور مداوم گسترش داد و در جنوب و شمال به فعالیت پرداخت. بنظر می رسید که روسها نقشه کشیده اند که نظارت موثر در امر باربری را در سراسر کشور یا دست کم در «منطقه» خودشان از طریق کاهش نرخها و مرتبط ساختن ماهرانه تجارت و کامیونداری برقرار و حفظ کنند. شورویها یک سرویس هوائی بازرگانی را نیز بدون داشتن هیچ گونه اجازه و امتیازی اداره می‌کردند.