خواندنی ها » دریاچه‌های آمازون داغ‌تر از جکوزی شدند و صدها دلفین را کشتند »
تاریخ انتشار:
11/13/2025 7:21:43 AM
دریاچه‌های آمازون داغ‌تر از جکوزی شدند و صدها دلفین را کشتند
در سال ۲۰۲۳، خشکسالی شدیدی چندین دریاچه‌ی منطقه‌ی آمازون را آن‌قدر گرم کرد که دمای آن‌ها از دمای یک جکوزی هم بیشتر شد. در سال ۲۰۲۳، خشکسالی شدیدی چندین دریاچه‌ی منطقه‌ی آمازون را آن‌قدر گ
دریاچه‌های آمازون داغ‌تر از جکوزی شدند و صدها دلفین را کشتند در سال ۲۰۲۳، خشکسالی شدیدی چندین دریاچه‌ی منطقه‌ی آمازون را آن‌قدر گرم کرد که دمای آن‌ها از دمای یک جکوزی هم بیشتر شد.
در سال ۲۰۲۳، خشکسالی شدیدی چندین دریاچه‌ی منطقه‌ی آمازون را آن‌قدر گرم کرد که دمای آن‌ها از دمای یک جکوزی هم بیشتر شد.دمای دریاچه‌ی تِفه (Tefé) در برزیل به ۴۱ درجه‌ی سانتی‌گراد (۱۰۵.۸ درجه‌ی فارنهایت) رسید.
به گزارش انتخاب و به نقل از sciencealert؛ این شرایط مرگبار باعث مرگ بیش از ۲۰۰ دلفین، بی‌شمار ماهی، و هزاران جاندار آبزی دیگر شد. از تپه‌های مرجانی جهان گرفته تا مارماهی‌ها، پرندگان و فیل‌های آفریقایی، این رویداد نیز به فهرست بلندبالای مرگ‌ومیرهای گسترده‌ی حیات‌وحش زمین افزوده شد؛ پدیده‌ای که اکنون به‌طور مستقیم به تغییرات اقلیمی نسبت داده می‌شود
فلایشمن که در مؤسسه‌ی توسعه‌ی پایدار مامیرائوا (Mamirauá) در برزیل فعالیت می‌کند، به‌همراه همکارانش داده‌های ماهواره‌ای و اندازه‌گیری‌های مستقیم دریاچه‌های منطقه را در طول خشکسالی ۲۰۲۳ تحلیل کرد.
نتایج نشان داد که ترکیبی از چندین عامل در کنار هم منجر به فاجعه‌ای زیست‌محیطی در دریاچه‌های آمازون شده است:
• سرعت کم باد،
• عمق کم آب،
• تابش شدید خورشید در مدت ۱۱ روز بدون ابر،
• و تیرگی بالاتر آب که باعث جذب بیشتر نور خورشید می‌شد.
در گزارش پژوهشگران آمده است:
«شدت بی‌سابقه‌ی این خشکسالی به تغییرات اقلیمی نسبت داده شده است؛ از جمله گرمایش گسترده‌ی اقیانوس‌ها، به‌ویژه در شمال اقیانوس اطلس، همراه با وقوع ال‌نینوی متوسط تا قوی.»
در پنج مورد از ده دریاچه‌ی بررسی‌شده، دمای آب از ۳۷ درجه‌ی سانتی‌گراد فراتر رفت. اما عامل کشنده‌تر، نوسانات شدید دما تا حدود ۱۳ درجه بود که فشار گرمایی مرگباری بر حیات‌وحش وارد کرد.
«افزایش ۱۰ درجه‌ای دمای آب امری بی‌سابقه است،»
به گفته‌ی آدریان بارنت، بوم‌شناس دانشگاه گرینویچ که در این پژوهش دخالت نداشته است،
«حجم انرژی لازم برای ایجاد چنین تغییری در توده‌های عظیم آب واقعاً حیرت‌انگیز است.»
در آن زمان، صندوق جهانی طبیعت (WWF) گزارش داد که تنها در عرض یک هفته، ۱۰ درصد از جمعیت دلفین‌های محلی نابود شدند؛ شامل ۱۳۰ دلفین رودخانه‌ای صورتی (Inia geoffrensis) و ۲۳ دلفین توکوسی (Sotalia fluviatilis)، که هر دو در فهرست گونه‌های در معرض انقراض قرار دارند.
در ادامه، شمار تلفات افزایش یافت و در مجموع حدود ۳۳۰ لاشه‌ی دلفین در اطراف دریاچه‌ها یافت شد.
«وقتی دمای آب به ۴۱ درجه برسد، ماهی‌ها دیگر نمی‌توانند کار کنند.
آنزیم‌هایشان از کار می‌افتد، سوخت‌وسازشان فرو می‌پاشد، و می‌میرند.»
این را آدالبرتو وال (Adalberto Val)، زیست‌شناس مؤسسه‌ی تحقیقات آمازون برزیل، در گفت‌وگو با Noticias Ambientales توضیح داد.
این منطقه، که بزرگ‌ترین پهنه‌ی باقیمانده از جنگل‌های بارانی استوایی زمین را در خود جای داده، حدود یک‌پنجم آب شیرین سیاره را در خود نگه می‌دارد.
اما تغییرات اقلیمی در حال خشک‌کردن تدریجی همین منابع است.
دانشمندان پیش‌تر درباره‌ی فروپاشی سریع جنگل‌های آمازون هشدار داده بودند.
اکنون، فلایشمن و همکارانش دریافته‌اند که دمای متوسط آب دریاچه‌های دشت سیلابی آمازون مرکزی از سال ۱۹۹۰ تاکنون هر دهه حدود ۰.۶ درجه افزایش یافته است.
«ما نگرانیم که این شرایط به‌تدریج عادی شوند،»
این هشدار جان مِلاک (John Melack)، بوم‌شناس دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا است.
«پیامدهای آن برای تنوع زیستی و جوامع محلی، عمیق و ویرانگر خواهد بود.»
پژوهشگران تأکید می‌کنند که این مشکل در سطح منطقه‌ای قابل‌حل نیست؛
زیرا نیازمند اقدامی جهانی برای کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی است.
در غیر این صورت، ما به نابودی روزافزون شگفت‌انگیزترین موجودات در جهان شناخته‌شده ادامه خواهیم داد — موجودات زنده، از جمله خودمان.
این پژوهش در نشریه‌ی Science منتشر شده است.
